Yaşıyorum....

Ben kendimi bir çok şey sandım ama vaçgeçilmez olduğumu hiç sanmadım
Çevremede bensiz o yaşayamaz diyenlere inat hep kendimi alttan aldım
Cünki yaşanıyor cünki hayat devam ediyor
Ben onsuz yapamam diyenlere inat ben gülümsıyorum
Çünki ben yaşıyorum
Sevdiğimi toprağa gömdügüm günü hatırlıyorum
Onsuz yaşyamıyacağım ve hiç bir zaman
onu sevmekten vazgeçmeyeceğimi söylediğim günleri hatırlıyorum
Ve evet.. ben halen kalbimin bir köşesinde
onun için her gün sessizce ağlıyorum ama onsuzda yaşıyorum
Ağlıyorum, yiyorum , oynuyorum gülüyorum ve hayatıma yeniden sarılıyorum
Hiç ummadığım duyguları yeniden yaşaybiliyorum
Acılara zamanla alışıyorum
Ben hiç bir şeyin artık vazgeçilmez olduğuna inanmıyorum


Belki hiç ummadığın o acı insanı hiç ummadığı yerde vuruyor ama
insan her şeye göğüs germeyi öğreniyor
Onsuz yapamam, hayat onsuz dönmez dediğim
günlere inat yaşıyorum
Unutmasamda her an içimde taşıdığım insanları deliler gibi
özlesemde yaşam devam ediyor ve etmeli.
Bir şekilde yeniden sevmeyi, yeniden gülmeyi, yeniden bir şekilde
hayata sarılması gerektigini öğrenmeli
Ben onun için artık hiç bir şeyin vazgeçilmez olduğuna inanmıyorum
Zamanın vazgeçilmez kavramını bile kaybedip yıprattığına inanıyorum..




Saygılar :)


H.Y.M