Her kare kendi hikayesini anlatsin..

7 Mayıs 2009 Perşembe

Ben yaşamak istiyorum....




Bu son aydır bir tuaf hallerdeyim.Mutsuz değilim, adını koymak biraz zor.
Bir çok şey oldu hayatımda, veya sevdiğim insanların hayatındaki olaylar benim yaşadığım
hayata ister istemez yansıdı.
Bu hayatımda olan olaylardan bir tanesi.. abimin intiharıydı..başarız olan intihar.
Bunun hakkında yazı yazdim, ama çok duygusal olduğu düsündügüm için, kendime sakladim.
Abımın intiharı hakkında yazdığım yazının adi..Bu günlerde herkez ölmek istiyor ve yazıyı
okuduktan sonra ağladim.Hiç birisinin okmasını istemediğim için kendime sakladim.
Bir çok kere yaparım ben bunu..yazılarımı kendime saklarım...ve yanılmıyorsam kendime
sakladığım tam 900 üstünde yazı var.Hiç kimsenin bilmesini istemediğim, hiç bir gözün veya
kulağın duymasını istemediğim şiirler, yazılar ve mürekkebime karışmış olan yaşanmış veya
yaşanmamış olan duygular.
Konuşmak ve anlatmak istemiyorum artık insanlara hissettiklerimi.Sadece susmak istiyorum.
Mutsuzluğumdan değil, sadece anlattıkça hiç birşey çözülmüyor, hiç birşey bir sonuca varmıyor.
İlk defa hayatımda herşey yolundayken, etrafımdaki insanlara birşeyler oluyor.Biri ölmek istiyor veya
birileri ölüyor.
Ben ise yaşamak istiyorum, ben ise azrailden bir gün koparmak için onunla ve hayatla savaşmayı seviyorum.
Ben artık insanların duyguları ve düsünceleri hakkında hiç birşey anlamıyorum.
Bu kadar dertsız yaşanılan hayatta, herşeyi olan insanlar neden ölmek istediğini bilmiyorum.
Neden insanlar bu yer yüzünü terk etmek için kendi elleriyle hayattan gitmek istediklerini bir türlü
anlamıyorum.
Ben her gün engellerimi aşarak, benim vücudumda gezen okadar hastalıklara rağmen, hayatı kucaklamak için
savaşıyorum.Engellerime rağmen hiç birisinden yardım istemeden, sabahleyin yatağımdan bile,kendi gücümle detseksiz
kalkabiliyorum.

Bana bir gün gelecek kendi başına yatağından kalkamıcaksın demelerine rağmen,
ben bunu bir kenara atip, hekerkeze ve
herşeye inat, her sabah güneşle beraber doğuyorum.
Ben her gün enegllerime ve hastalıklarımı kenara koyup...yaşamak istiyorum.
Son günlerde negatif veya yorucu konsumaları, tavırları hatta depresiv müzik dinliyemiyor, duygusal şiir ve yazılar okumuyor
ve hatta beni üzecek filimlerden ve olaylardan uzak duruyorum
Ğülmek istiyorum..ağlamak değil.
Ben bu kısa hayatımda, herşey varken etrafımda para, insanlar, sevgi,dostluk, aşk..bunların
hepsi varken sükretmek istiyorum.Bu kadar hayata karşı şımarıklık yapıp nankör olup,
(ki bir yudum suya muhtaç olan insanlar varken şu dünyada)bizimki herşeyimiz olmasına rağmen, yakınlarımın abuk subuk
nedenleri bahane edip kaybolmalarını istemiyorum.
Ben onların hayata benim gözlerle bakmalarını istiyorum.
İnatla, sevgiyle, bir çocuğun coşkusuyla, araşıra
nefretle, arasıra kavgayla.
Ben benim içimdeki yaşama sevincini onlara vermek istiyorum..ama nasıl vereceğimi bilmiyorum..
Sevdiğim insanları artık kaybetmek istemiyorum...
Şu an hazırladığım bavulunun içinde sevdiğim insanlara aldığım hediyelerle yola çıkıyorum.
Belki şu içimdeki bu durgunluğu bu yapacağım sehyhattle geçiririm diyorum.
Bir dügüne gidiyorum..inşallah kaybettiğim bazı duygularımı, bu sevinç bağında yeniden kazanırım diye umut ediyorum


Saygilar H.Y.M


(Ve bu yaziyi türkce klaveysi olmayan insanlar icin, türkce cevri yapan bir site araciligla düzelltim )

link :http://www.hlst.sabanciuniv.edu/TL/deascii.html
link :http://www.gunesintamicinde.com/turkce-harfleri-ekle-ya-da-cikar/


Allah razi olsun kim bu siteyi kurduysa..en azindan ben yararlanacagim.

Hiç yorum yok: