Bir çok şehir gezdim şu hayatımda karadenzili olmama rağmen tek sevdiğim ve rahat ettiğim yer karadenizin olduğunu bildiğim halde ben İstanbula asığım.
Haremden deniz yoluyla karışya geçmekten, adalara gemiyle o temiz havayı ve vapurda seyyar satıcıları dinlemekten, Bakırköyde kokoreç yemekten, Kadıköyde fenerli olmayıpta yine feneryumda bir GALATASARAYLI olupta kıskanç gözlerle onların stadlarını gezerken, Rumeli hisarı, Ayasofyayı ve İstanbulun okadar güzel yerlerini adım adım gezmekten yaşadığım sürece bıkacağımı sanmıyorum.
Ama...
Bir yanda Bebekte 10 miljon dolarlık sahilinde evi olanlar, bir yandan krizi unutup şarapları şampanyaları patlatanlar, gece hayatına kayanlar, mini etekle elden ele gezen bayanlar.
Ve bir yandan yol kenarlarında 10 yaşında su satan çocuklar.
Hayat bu işte
En fazla buna üzülüyorum.
Hayatın şu iki yüzüne kızıyorum.
Ben o çocukların o hallerine kzıyorum.
Sefilliğin bu çirkin yüzüne kızıyorum
8 yaşındaki çocuğun yol kenarlarında 50 kuruş için süründügüne ben isyan ediyorum.
Belki o mini giyen kızlar için ve en son model arabası olan erkek için birşey yapamam ama o çocuklar için birşey yapabilirim ..
Hayat boş pompala coş filosofisini insanlarin beyninden ebediyen silmek istiyorum.
Ben bir şeyleri degiştirmek istiyorum, hayatta gerçekten önemli olunanın değerli olmasını istiyorum.
Ben biliyorum ..ben aslinda insanliktan ve insanlardan çok şey bekliyor ve istiyorum.
Ben sadece bir gün gerçekleştireceğim hayallerim için sadece Amin diyorum
Amin..
H.Y.M
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder