Hani bazen genelleme yaparya insan..belki öyle bir genelleme olacak benim yaptigim.
Bunca yil bu ''artis'' lerle calistim.
Fotografcilarla, ve boyacilarla
Neler gördü bu gözlerim anlatamam..belkide anlatmamaliyim..belkide gördüklerim hakkinda
susmaliyim.
En fazla kreativ olduklarini gördüm..bir cogunun azimli olduklarini,itici, aykiri, asi,
uslu, icine kapanik , dolu dizgin hedeflerine yürüdüklerini gördüm.
En fazla bencil olduklarini gördüm..egolarin inanilmaz devirde döndüklerini gördüm.
Ama buda zahten onlarin yasam ve üretim kaynaklariydi...egolarin yüksek olmasi, onlarin
kendi iclerinde gizli olanlari disari fiskirtma yollariydi.
En fazla izlenmeyi severlerdi..kendilerinin degil..yaptiklarinin,cektiklerinin,
boyadiklarinin, yaratiklarinin bakildigini, yorumlanmasini, begenildigi bilmek isterlerdi.
Cogu zaman yükseklere ulastiklarinda..inisleri nasil karsilayacaklarini bilmezlerdi.
Bu fame ...söhret veya ilginin, kendilerine veya sanatlarina, yarattiklarina, yazdiklarina, boyadiklarina
gelen ilginin bitisini.. kabullenemezlerdi.
Herseyin bir sonu oldugunu bilmezlerdi.
Yikilirlardi..lenslerini, boyalarini, kalemlerini bir sandiga kitler, hayal kirikligina bürünüp
baska diyarlara giderlerdi..bazilari gittikleri ve olduklari durumlari degerlendirip, yeniden
yaratip eski mekanlarina geri dönerlerdi..
Hepsi, sanatlariyla insanlara icindeki olan gizli sakli odalari sergilemek isterlerdi..
veya toplumda olan, yalan, yanlis,dogru..hayat hakkina bu evrenden gitseler bile
kendi imzalarinin bir yerlerde kalmasini dilerlerdi.
Benim tanidigim sanatcilar bunlari isterdi.

Ayni zamanda
bayan sanatcilarin veya erkek sanatcilarinin yataktan yataga giridigini gözlemlerdim.
Soyunmaya ve soymaya merakli olduklarini gözlemlerdim.
Arada bir sende bize katil, deyimlerini dinlerdim.
Ictikleri, yataktan yataga eslerini baska insanlarla sokmaktan cekinmediklerini
gözlemlerdim.
Artislerdiya..hani hayata baska acinda bakaktiklari icin, yargilanmayi sevmezlerdi.
Kadinlar kadinlari severdi..erkekler birbirlerin koyunlarina girmektek cekinmezlerdi.
Hayatin tadina bakmaktan kendilerini firenleyemezlerdi.

Bize katilmiyorsun diye beni ezerlerdi..Bizim gibi degilsin diye beni ara bir üzerlerdi.
Soyunmuyorsun diye küser giderlerdi.
Hayatin tadina bakmiyorsun diye bana gülerlerdi.
Ot gibi yasiyorsun diye bana sitem ederlerdi.

Ben ise boya kokusunu seviyordum..ben ise lensi seviyordum, ben ise siiri seviyordum, müzigi, dansi sanati seviyordum.
Hayatin tadina yataktan bak diyenleri anlamiyordum.
Anlamadigim icin yargiliyor ve yargilaniyordum.
Onlar gibi olmak istemiyordum..eslerinin yataktan yataktan yataga baska insanlara teslim ettiklerini
kabullenemiyordum.
Bedenlerine olmayan saygilarindan tiksiniyordum
Sanat adina soyunuyorum ve soyuyorum diyenlere arada bir kiziyordum.
Soyunanlarin ..ne kadar kendilerine güveniyorlar deyislerine arada bir kiziyordum.

Ben olmayan ve benim gibi olmayanlari hayatimdan siliyordum veya onlara hayatimda yer vermiyordum.
Beni sanat adina kirletmelerine izin vermek istemiyordum..

Onun icin bana Melek demelerine izin veriyordum.
Adimin safliginin hayatima yansittigimin söyleysilerini, kabulleniyordum.
Onlar gibi olmadigima halen sükrediyorum...

Yillarda bu sanatcilarin arasinda yasadigim dönemlerde, kendime sanatci demedigin icin seviniyorum.
Onlar sanatciydi, ben ise görevim olarak sanat sunandim, ve halen öyleyim ve öyle kalacagim.
Bir cok sanatci bayan tanislarin hayatlarini su aralar izliyorum...yorgun bitkin, yanliz ve gecmislerinde
bedenelerine olmayan saygilarindan o yatkta o yataga atlayislarini, bir cok kere cocuk aldirislarini, tanimadiklari
erkeklerle yattiktan sonra kaptiklari cinsel hastaliklarla ugrastiklarini görüyorum.
Erkeklerinde bir cogunun yasadiklari hayattan darbe alip kendi karanliklarina kendilerini haps etiklerini görüyorum.

Ve simdi ben onlara gülüyorum...


....

Bu benim sitemimdir..beni bir zamanlar yargilayanlara...

Ot olan Melekten Saygilar ... H.Y.M

29 Ocak 2009